4 manieren om als lesbisch stel je kinderwens te vervullen
Zoals we in de vorige blogpost schreven, bezochten Baukje en ik begin van 2017 een voorlichtingsavond over roze ouderschap. Want als je lesbisch bent en alleen of samen met je vriendin/vrouw een kind wilt, tja… dan kan dat niet zomaar. Dus wij gingen op ontdekkingstocht om samen te verkennen hoe wij een kindje zouden willen krijgen en van wie? Gelukkig zijn er voor lesbiennes genoeg opties! Dus die delen we graag. In deze blogpost onze persoonlijke favoriet: Co-ouderschap.
Een constructie waar maar weinig mensen aan denken is co-ouderschap. Toch komt het heel veel voor in Nederland, voornamelijk bij gescheiden ouders. Echter, je kunt ook voor co-ouderschap kiezen nog voordat een kind is geboren. Je voedt het kind dan samen met de vader(s) op en deelt de verantwoordelijkheid, de lusten én de lasten. Formeel omschreven: Bij een van tevoren afgesproken co-ouderschap is er sprake van een gedeelde opvoedingsverantwoordelijkheid.
Het kind wordt in co-ouderschap opgevoed door moeders én vader(s)
Je voedt het kind dus eigenlijk samen met de vader(s) op. Maar dan elk een deel van de tijd, in je eigen huishouden. Eén van de redenen om voor co-ouderschap te kiezen is dat jouw kind zowel moeder(s) als vader(s) heeft die het kind opvoeden. Ook kun je de zorgen en lasten delen en dat maakt het soms makkelijker. En voor ons was er nog een belangrijk argument: je gunt een homostel ook een kind (want geloof ons, voor hun zijn er een stuk minder opties). Deze constructie kan allerlei vormen aannemen, want je hoeft niet een lesbisch of homo stel te zijn, maar kunt ook een single vader of moeder zijn. Zo zijn er bijvoorbeeld ook veel single (hetero) vrouwen die ervoor kiezen om co-ouderschap aan te gaan met een homostel.
Je deelt niet alleen de lasten maar ook de lusten
Hoe je deze verantwoordelijkheid, lusten en lasten deelt, is volledig open en bepaal je zelf. Zo is het belangrijk om nog voordat je/jullie het missende puzzelstukje (de vaders) gaan zoeken, te bedenken; welk deel willen we delen? Willen de verantwoordelijkheid echt 50/50 verdelen of neigen we meer naar bijvoorbeeld 70/30. En die verhoudingen gelden niet alleen voor bijvoorbeeld de tijd dat je voor het kind zorgt, maar ook de financiën die elke ouder bijdraagt, de erkenning bij de gemeente, de vakanties die je met je kind doorbrengt, etc.
Regel het goed bij de advocaat
Net als voor de bekende donor geldt: Regel dit goed. Veel aanstormende co-oudergezinnen gaan naar een advocaat voor een meerouderschapscontract* waarin je alles vastlegt: van wie het kind erkennen, tot hoe om te gaan met schoolkeuzes en vakanties. Maar ook is het belangrijk om met je aanstaande baby daddy’s te bespreken hoe jullie denken over opvoedkwesties zoals bedtijd, gezond eten, verwennen, inenten, etc. Het is dus ook wel een uitdagende constructie want je moet het over veel niet met z’n tweeën maar met z’n vieren eens zijn. Maar als het werkt, zou het ook iets heel moois kunnen zijn. En kan het dan voorkomen dat een kind dan twee vaders en twee moeders heeft? Ja dat kan! Aan aandacht en liefde geen gebrek, zullen we maar zeggen…
Zoals jullie misschien weten, hebben wij gekozen voor co-ouderschap en na een lange en intensieve zoektocht twee schatten van vaders gevonden waar wij een avontuur voor het leven mee aangaan! Hoe het ons vieren zal vergaan? Dat zul je volgen op dit blog!
*Wat in dit meerouderschapscontract precies komt te staan, is geheel aan jezelf. Maar meer informatie hierover en goede advocaten die je hierbij kunnen helpen, kun je vinden via Stichting Meer Dan Gewenst.