Eén van de meest gestelde vragen tijdens mijn zwangerschap is ‘En? Weet je al wat het wordt?’ en ‘Heb je liever een zoon of dochtertje?’. Hoewel ik me hier jaren ook schuldig aan heb gemaakt, ben ik de laatste tijd meer gaan nadenken over gender. Misschien wel omdat het een trend is: Alles moet ineens genderneutraal enzo. Maar toen ik zwanger was, merkte ik dat ik geen voorkeur had. En dat eigenlijk het verlossende woord, toen we onze 16-wekenecho kregen, me ook niet zoveel deed. Waarom? Laat het me uitleggen.

1.      Ik houd al zielsveel van mijn kindje, wat het ook wordt

Eén cliché is helemaal waar: zolang het maar gezond is. Dat wondertje in je buik, is voor jouw gevoel nu toch al helemaal perfect! Piemeltje of niet, dat maakt al niets meer uit. Je houdt van die spruit/banaan/grapefruit (elke week is het een ander fruitsoort), want het is je kind! Nog zonder dat je het gezien hebt en ook voordat je weet welk geslacht het heeft.

2.      Elk geslacht brengt leuke dingen én uitdagingen met zich mee

‘Meisjes worden vaderskindjes en zijn rustiger als kind.’ ‘Jongens zijn als kind misschien drukker, maar zijn weer makkelijker met de puberteit.’ Elk kind heeft moeilijke en makkelijke periodes en is soms een engel en soms wil je hem/haar achter het behang plakken. Dat heeft niets met geslacht te maken. Natuurlijk gun ik de papa’s een meisje dat echt een vaderskindje wordt. Maar ikzelf heb juist een enorm goede band met mijn moeder, dus het is ook geen vast gegeven. En als het een stoer voetballend zoontje wordt, sta ik niet te springen om er gezellig mee buiten te ballen. Maar vaak kunnen jongens ook niet zonder hun moeder, dus ik sta weer klaar op andere momenten.

3.      Een geslacht zegt nog niets

Wat zegt dat dan? Als het een jongetje of meisje wordt? Als je een dochter krijgt zoals Baukje, dan krijg je een stoere, die graag buitenspeelt, vies wordt en heel druk is. Of misschien zou ons zoontje wel heel zachtaardig, gevoelig en verlegen zijn en speelt hij het liefst met poppen. Het is natuurlijk een illusie dat alle jongetjes als voetballertjes geboren worden en alle meisjes als gracieuze prinsesjes. Dus tja… wat zegt zo’n geslacht nou eigenlijk over je toekomstige kind? Om nog maar te zwijgen over de kinderen die in een “verkeerd lichaam” worden geboren..

En wat het nu wordt?

In alle eerlijkheid was ik ervan overtuigd dat het wurmpje in mijn buik een jongetje zou zijn. Ik noemde hem al weken mijn ‘ventje’. Dus ik moest even schakelen toen de dame tijdens de echo riep “het wordt een meisje!” Ik heb nog enkele dagen in de ontkenning gezeten, maar toen een 2e echo het weer bevestigde, moest ik toch maar aan het idee gaan wennen. En natuurlijk ben ik er hartstikke blij mee! Maar vooral met dat ze het hartstikke goed doet in mijn buik, goed groeit en, voor zover de echo’s uitwijzen, ook helemaal compleet is <3.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *